ഷവര് തുറക്കുമ്പോള്
ഷവറിനു താഴെ
പിറന്നരൂപത്തില്
നനഞ്ഞൊലിക്കുമ്പോള്.
തലേന്നു രാത്രിയില്
കുടിച്ച മദ്യത്തിന്
വിഷഭാരം വിങ്ങും
ശിരസ്സില് ശീതള
ജലത്തിന് കാരുണ്യം
നനഞ്ഞിറങ്ങുമ്പോള്.
കേള്ക്കൂ..
പാട്ട് ഇപ്പോൾ ഫയർഫോക്സിൽ മാത്രമേ കാണുന്നുള്ളൂ/കേൾക്കുന്നുള്ളൂ. ഉടൻ ശരിയാക്കാം.
യാഹൂ വെബ് പ്ലേയർ ഉൾപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു. പേജിന്റെ ഇടത്തേ അറ്റത്ത് താഴെയായി നോക്കൂ.
10 June 2010
7 June 2010
ഓര്മ്മകളുടെ ഓണം - Ormakalude Onam (ബാലചന്ദ്രന് ചുള്ളിക്കാട് )
ജന്മനാട്ടില് ചെന്നു വണ്ടിയിറങ്ങവേ
പുണ്ണുതോറും കൊള്ളിവെച്ചപോലോര്മ്മകള്
വായ മുലയില് നിന്നെന്നേക്കുമായ് ചെന്നി-
നായകം തേച്ചു വിടര്ത്തിയോരമ്മയെ,
വാശിപിടിച്ചു കരയവേ ചാണകം
വായിലുരുട്ടിത്തിരുകും അമ്മൂമ്മയെ,
പപ്പടം കാച്ചുന്ന കമ്പി ചൂടാക്കിയെന്
കൊച്ചുതുടയിലമര്ത്തിയ ചിറ്റമ്മയെ,
പന്തു ചോദിക്കവേ മൊന്തയെടുത്തെന്റെ
നെഞ്ചത്തെറിഞ്ഞ പിശാചി അമ്മായിയെ,
കേള്ക്കൂ..
പുണ്ണുതോറും കൊള്ളിവെച്ചപോലോര്മ്മകള്
വായ മുലയില് നിന്നെന്നേക്കുമായ് ചെന്നി-
നായകം തേച്ചു വിടര്ത്തിയോരമ്മയെ,
വാശിപിടിച്ചു കരയവേ ചാണകം
വായിലുരുട്ടിത്തിരുകും അമ്മൂമ്മയെ,
പപ്പടം കാച്ചുന്ന കമ്പി ചൂടാക്കിയെന്
കൊച്ചുതുടയിലമര്ത്തിയ ചിറ്റമ്മയെ,
പന്തു ചോദിക്കവേ മൊന്തയെടുത്തെന്റെ
നെഞ്ചത്തെറിഞ്ഞ പിശാചി അമ്മായിയെ,
കേള്ക്കൂ..
പിറക്കാത്ത മകന് - Pirakkaatha Makanu (ബാലചന്ദ്രന് ചുള്ളിക്കാട് )
ലോകാവസാനം വരേക്കും പിറക്കാതെ
പോകട്ടേ, നീയെന് മകനേ, നരകങ്ങള്
വാ പിളര്ക്കുമ്പോഴെരിഞ്ഞുവിളിക്കുവാ-
ളാരെനിക്കുള്ളൂ, നീയല്ലാതെയെങ്കിലും.
പെറ്റുവീഴാനിടമെങ്ങു നിനക്കന്യര്
വെട്ടിപ്പിടിച്ചുകഴിഞ്ഞൊരീ ഭൂമിയില്
പാമ്പുകടിച്ച മുല കടഞ്ഞമ്മ നിന്
ചുണ്ടത്തറിവു ചുരത്തുന്നതെങ്ങനെ?
വേലകിട്ടാതെ വിയര്ക്കുന്നൊരച്ഛന്റെ
വേദനയുണ്ടു വളരുന്നതെങ്ങനെ?
രോഗദാരിദ്ര്യ ജരാനരാപീഡകള്
ബാധിച്ചുഴന്നു മരിക്കുന്നതെങ്ങനെ?
കേള്ക്കൂ..
പോകട്ടേ, നീയെന് മകനേ, നരകങ്ങള്
വാ പിളര്ക്കുമ്പോഴെരിഞ്ഞുവിളിക്കുവാ-
ളാരെനിക്കുള്ളൂ, നീയല്ലാതെയെങ്കിലും.
പെറ്റുവീഴാനിടമെങ്ങു നിനക്കന്യര്
വെട്ടിപ്പിടിച്ചുകഴിഞ്ഞൊരീ ഭൂമിയില്
പാമ്പുകടിച്ച മുല കടഞ്ഞമ്മ നിന്
ചുണ്ടത്തറിവു ചുരത്തുന്നതെങ്ങനെ?
വേലകിട്ടാതെ വിയര്ക്കുന്നൊരച്ഛന്റെ
വേദനയുണ്ടു വളരുന്നതെങ്ങനെ?
രോഗദാരിദ്ര്യ ജരാനരാപീഡകള്
ബാധിച്ചുഴന്നു മരിക്കുന്നതെങ്ങനെ?
കേള്ക്കൂ..
6 June 2010
നിശാഗന്ധി - Nishaagandhi (ഒ.എന്.വി)
നിശാഗന്ധി നീയെത്ര ധന്യ. നിശാഗന്ധി നീയെത്ര ധന്യ.
നിഴല് പാമ്പുകള് കണ്ണൂകാണാതെ നീന്തും നിലാവില്
നിരാലംബശോകങ്ങള് തന് കണ്ണുനീര്പൂക്കള്
കണ്ചിമ്മിനില്ക്കുന്ന രാവില്
നിശാഗന്ധി നീയേതദൃശ്യപ്രകാശത്തെ
നിന്നുള്ളിലൂതിത്തെളിക്കാനൊരേനില്പു് നിന്നൂ...
നിലാവും കൊതിക്കും മൃദുത്വം നിനക്കാരുതന്നു
കേള്ക്കൂ..
നിഴല് പാമ്പുകള് കണ്ണൂകാണാതെ നീന്തും നിലാവില്
നിരാലംബശോകങ്ങള് തന് കണ്ണുനീര്പൂക്കള്
കണ്ചിമ്മിനില്ക്കുന്ന രാവില്
നിശാഗന്ധി നീയേതദൃശ്യപ്രകാശത്തെ
നിന്നുള്ളിലൂതിത്തെളിക്കാനൊരേനില്പു് നിന്നൂ...
നിലാവും കൊതിക്കും മൃദുത്വം നിനക്കാരുതന്നു
കേള്ക്കൂ..
3 June 2010
സന്ദര്ശനം - Sandarshanam (ബാലചന്ദ്രന് ചുള്ളിക്കാട് )
അധികനേരമായി സന്ദശകര്ക്കുള്ള
മുറിയില് മൌനം കുടിച്ചിരിക്കുന്നു നാം.
ജനലിനപ്പുറം ജീവിതം പോലെയീ
പകല് വെളിച്ചം പൊലിഞ്ഞു പോകുന്നതും ,
ചിറകു പൂട്ടുവാന് കൂട്ടിലേക്കോര്മ്മതന്
കിളികളൊക്കെ പറന്നു പോകുന്നതും,
ഒരു നിമിഷം മറന്നൂ പരസ്പരം
മിഴികളില് നമ്മള് നഷ്ടപ്പെടുന്നുവോ.
മുറുകിയോ നെഞ്ചിടിപ്പിന്റെ താളവും,
നിറയെ സംഗീതമുള്ള നിശ്വാസവും.
പറയുവാനുണ്ട് പൊന് ചെമ്പകം പൂത്ത
കരളു പണ്ടേ കരിഞ്ഞു പോയെങ്കിലും,
കറ പിടിച്ചോരെന് ചുണ്ടില് തുളുമ്പുവാന്
കവിത പോലും വരണ്ടു പോയെങ്കിലും,
ചിറകു നീര്ത്തുവാനാവാതെ തൊണ്ടയില്
പിടയുകയാണൊരേകാന്ത രോദനം,
സ്മരണതന് ദൂര സാഗരം തേടിയെന്
ഹൃദയരേഖകള് നീളുന്നു പിന്നെയും.
കനകമൈലാഞ്ചിനീരില് തുടുത്ത നിന്
വിരല് തൊടുമ്പോള് കിനാവു ചുരന്നതും
നെടിയ കണ്ണിലെ കൃഷ്ണകാന്തങ്ങള് തന്
കിരണമേറ്റെന്റെ ചില്ലകള് പൂത്തതും
മറവിയില് മാഞ്ഞു പോയ നിന് കുങ്കുമ-
ത്തരി പുരണ്ട ചിദംബര സന്ധ്യകള്.
മരണ വേഗത്തിലോടുന്നു വണ്ടികള്
നഗരവീഥികള് നിത്യ പ്രയാണങ്ങള്
മദിരയില് മനം മുങ്ങി മരിക്കുന്ന
നരക രാത്രികള് സത്രച്ചുമരുകള്
ചില നിമിഷത്തിലേകാകിയാം പ്രാണ -
നലയുമാര്ത്തനായ് ഭൂതായനങ്ങളില്
ഇരുളിലപ്പോള് ഉദിക്കുന്നു നിന് മുഖം
കരുണമാം ജനനാന്തര സാന്ത്വനം.
നിറമിഴിനീരില് മുങ്ങും തുളസി തന്
കതിരുപോലുടന് ശുദ്ധനാകുന്നു ഞാന്
അരുത് ചൊല്ലുവാന് നന്ദി,കരച്ചിലിന്,
അഴിമുഖം നമ്മള് കാണാതിരിക്കുക
സമയമാകുന്നു പോകുവാന്,രാത്രിതന്
നിഴലുകള് നമ്മള്,പണ്ടേ പിരിഞ്ഞവര്.
കേള്ക്കൂ..
മുറിയില് മൌനം കുടിച്ചിരിക്കുന്നു നാം.
ജനലിനപ്പുറം ജീവിതം പോലെയീ
പകല് വെളിച്ചം പൊലിഞ്ഞു പോകുന്നതും ,
ചിറകു പൂട്ടുവാന് കൂട്ടിലേക്കോര്മ്മതന്
കിളികളൊക്കെ പറന്നു പോകുന്നതും,
ഒരു നിമിഷം മറന്നൂ പരസ്പരം
മിഴികളില് നമ്മള് നഷ്ടപ്പെടുന്നുവോ.
മുറുകിയോ നെഞ്ചിടിപ്പിന്റെ താളവും,
നിറയെ സംഗീതമുള്ള നിശ്വാസവും.
പറയുവാനുണ്ട് പൊന് ചെമ്പകം പൂത്ത
കരളു പണ്ടേ കരിഞ്ഞു പോയെങ്കിലും,
കറ പിടിച്ചോരെന് ചുണ്ടില് തുളുമ്പുവാന്
കവിത പോലും വരണ്ടു പോയെങ്കിലും,
ചിറകു നീര്ത്തുവാനാവാതെ തൊണ്ടയില്
പിടയുകയാണൊരേകാന്ത രോദനം,
സ്മരണതന് ദൂര സാഗരം തേടിയെന്
ഹൃദയരേഖകള് നീളുന്നു പിന്നെയും.
കനകമൈലാഞ്ചിനീരില് തുടുത്ത നിന്
വിരല് തൊടുമ്പോള് കിനാവു ചുരന്നതും
നെടിയ കണ്ണിലെ കൃഷ്ണകാന്തങ്ങള് തന്
കിരണമേറ്റെന്റെ ചില്ലകള് പൂത്തതും
മറവിയില് മാഞ്ഞു പോയ നിന് കുങ്കുമ-
ത്തരി പുരണ്ട ചിദംബര സന്ധ്യകള്.
മരണ വേഗത്തിലോടുന്നു വണ്ടികള്
നഗരവീഥികള് നിത്യ പ്രയാണങ്ങള്
മദിരയില് മനം മുങ്ങി മരിക്കുന്ന
നരക രാത്രികള് സത്രച്ചുമരുകള്
ചില നിമിഷത്തിലേകാകിയാം പ്രാണ -
നലയുമാര്ത്തനായ് ഭൂതായനങ്ങളില്
ഇരുളിലപ്പോള് ഉദിക്കുന്നു നിന് മുഖം
കരുണമാം ജനനാന്തര സാന്ത്വനം.
നിറമിഴിനീരില് മുങ്ങും തുളസി തന്
കതിരുപോലുടന് ശുദ്ധനാകുന്നു ഞാന്
അരുത് ചൊല്ലുവാന് നന്ദി,കരച്ചിലിന്,
അഴിമുഖം നമ്മള് കാണാതിരിക്കുക
സമയമാകുന്നു പോകുവാന്,രാത്രിതന്
നിഴലുകള് നമ്മള്,പണ്ടേ പിരിഞ്ഞവര്.
കേള്ക്കൂ..
Subscribe to:
Posts (Atom)